Gisteren ben ik voor mijn halfjaarlijkse controle op bezoek geweest bij mijn tandarts. Ik noem mijn tandarts Frits. Zo heet hij ook, dus dat komt goed uit. Ik ken hem al jaren, dus hij is Frits en ik ben Wim.
Als ik binnenkom, zeg ik altijd tegen Frits dat hij vandaag een APK van mijn tanden en kiezen op het programma heeft staan. Even kijken of er iets aan gedaan moet worden. Dan geef ik hem een hand. We lopen naar de behandelkamer en ik zeg dat ik nu ontspannen achterover in de stoel ga liggen, en dat hij de stoel op de juiste hoogte moet brengen. Daarna kan hij het haakje en spiegeltje wel pakken. In welke hand? Moet ik dat ook nog zeggen? En Frits, daarna moet je tegen me zeggen dat ik mijn mond open moet doen…
Iedere keer wanneer ik dit verhaal in een training vertel, begint iedereen te lachen. Want het is natuurlijk tamelijk absurd. Die tandarts weet precies wat hij moet doen. Je hoeft zo’n professional echt niet uit te leggen wat zijn werk is.
Toch doen we dat zelf, als managers, op grote schaal
Uit onderzoek blijkt zelfs dat:
-
- 71% van de medewerkers slechter presteert door micromanagement
- 85% verliest motivatie
- 69% overweegt ontslag – en 36% vertrekt ook echt
(Forbes, 2021)
Het is geen bewuste keuze. Het sluipt erin, omdat je grip wilt, kwaliteit.
Maar voor je het weet sta je in de behandelkamer naast je tandarts – met een haakje in je hand.
Terwijl leiderschap juist begint met loslaten. Niet met harder vasthouden.
Ik daag je uit om te ontdekken hoe je als leider ruimte geeft én grip houdt.
Zodat jouw mensen weer verantwoordelijkheid nemen – en jij echt kunt gaan leiden.
